Κάθε μέρα άλλη μία διαφορετική
Οι εικόνες δείχνουν αλήθειες
Και τα λόγια τίποτα
Πρέπει να σωπάσεις
Δεν σε πιστεύω
Κάνε
Χτίσε την πλευρά
Άνοιξε το δρόμο
Και ίσως να σε ακολουθήσω
Μα μη μου λες
Σκάσε
Κλείσε το ρημάδι επιτέλους και κάνε
Πράξη
Θέλω πράξη
Κι ας είναι άχρηστη
Μα πράξη να είναι
Αυτή
Και μου φτάνει
Και θα δω
Θα αναγνωρίσω αν θέλω να γίνω κομμάτι της πράξης σου
Της πράξης αυτής
Ή αν θέλω να παρατηρώ βουβά
Θα επιλέξω την δική μου συνέχεια
Την δική μου ποιότητα
Ή όχι
Καμία
Μα εσύ πράξε
Και κόψε τους υπολογισμούς
Τα λίγο και τα πολύ
Το πόσο...
Ξέρεις γιατί
Μη σε νοιάζει το πόσο
Για σένα πρώτα
Και γάμα μας εμάς
Γάμα εμένα
Γάμα τα όλα
Μα μη γαμάς εσένα
Σε χρειάζεσαι
Σε χρειάζομαι
Μας χρειαζόμαστε
Αχρείαστοι να είμαστε
Και κάπως έτσι κυλάει
Η ζωή και ο θάνατος
Αχρείαστα
Αβίαστα;
Όχι...
Με πολύ κόπο
Αλλά κυλά
Περνά
Και χάνεται
Μάταια;
Για πάντα;
Φτιάξε κάτι
Φτιάξε κάτι για να μείνει
Κι ας είναι μαλακία
Κι ας είναι για λίγο
Και θα μάθεις
Πως ακόμα και οι ποιητές πεθαίνουν
Άδοξα
Αβίαστα
Μάταια
Μα πριν πεθάνεις ζήσε
Νιώσε
Φτιάξε
Μάτωσε
Αγάπα αν μπορείς
Το είπε κι ο ανύπαρκτος Χριστός
Υπάρχει;
Υπάρχει αγάπη;
Θα σου πω κάτι...
Όχι, δεν υπάρχει
Εμείς την φτιάξαμε
Για να την υπηρετούμε
Για να μπορέσουμε να ζούμε
Κι όταν θα φύγεις με φτερά στο μυαλό και διαμάντια δάκρυα στα μάτια
Να ξέρεις
Πως δικά σου δεν είναι
Είναι μια αυταπάτη μοναχά
Ότι πίσω σου άφησες
Μια σκιά της ύπαρξης σου
Ένα αντίο αιώνιο...
Αντίο
Για πάντα δεν θα σ αγαπώ
Δεν υπάρχει
Αλλά τουλάχιστο θα σε χρειάζομαι
Μέχρι να σβήσω κι εγώ
Σαν το αντίο το στερνό
Μέσα στη σκέψη μου θα σ έχω
Και θα φροντίζω την εικόνα σου
Μέχρι να σβήσει
Να σβήσω
Να σώσει
Να σωθώ
Ω...
...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου