Όλα αυτά φαίνονταν δύσκολα εν προκειμένω
Και ας ήταν μόνο χάδι στο νερό
Κοιτούσαν το βάθος
Και όλοι μαζί αναστενάζαμε
Ενώ το υποκείμενο δεν αντελήφθη σχεδόν τίποτα
...
Στην πραγματικότητα είχαμε κάνει όλοι λάθος
Αλλά το αεράκι δροσερό
Μας κρατούσε στις θέσεις μας
Ενώ αποχαιρετούσαμε τους φαντάρους στα τρένα
Ακούγαμε κρυφά
Κουρτ Βάιλ στα ραδιόφωνα
...
Δεν θα τους βλέπαμε ποτέ ξανά
Και γύρισα πάλι πίσω
Εκεί
...
Η Θάλασσα της Αττικής
Άναψε την μελωδία της λύρας
Τα πάντα κάηκαν στο φως
Και μετά αυτοκτόνησα
...
Έπρεπε να γυρίσω πάλι πίσω στα σκατά
...
