Δρ Βλαδίμηρος - Τα πλοία + Απάθεια (demo - free download)

Ένα τραγούδι που έγραψα το 2007 "τα πλοία" και ένα ποίημα που το έγραψα χθες την "απάθεια", τα παντρεύω σε ένα κομμάτι.
Ηχογραφημένο στο σπίτι, σήμερα 23 Δεκεμβρίου 2014.
Τη μουσική, τους στίχους, το ποίημα, την εκτέλεση και την ηχογράφηση τα έκανα μόνος μου.

(παρακάτω παραθέτω λινκ για δωρεάν κατέβασμα)

Στίχοι:

Κοιτάζω τα πλοία που σκούριασαν μεσ το λιμάνι
Σαν πολιτεία γκρίζα που βουλιάζει
Τα πρόσωπα που κατοικήσανε μεσ την καρδιά μου
Και κλέψανε κάτι λίγο απ τα όνειρά μου

Θυμάμαι κι ονειρεύομαι τις νύχτες που δεν κοιμάμαι
Εικόνες και ξοδεύομαι στις ώρες που δεν περνάνε

Περνάνε τα χρόνια στις πλάτες μας σαν τα τρένα
Και μεις υποκρινόμαστε τα φρένα
Στιγμές της αγάπης και ανάμνησες του πόνου
Σωριάζονται στην άσφαλτο του χρόνου

Ταξίδια που δε γνώρισα να μην ξεκινήσω φοβάμαι
Ζωή μου πόσο σ αγάπησα, δεν ξέρω και μη με ρωτάτε

Στους δρόμους οι μέρες κι οι νύχτες μας κρυψώνες
Γίναν οι σκέψεις μπόρες και κυκλώνες
Γκρεμίζουν το χθες και χτίζουνε λίγο πιο πέρα
Και ξανακάνουνε τη νύχτα μέρα

Θυμάμαι κι ονειρεύομαι τις νύχτες που δεν κοιμάμαι
εικόνες και ξοδεύομαι στις ώρες που δεν περνάνε
Ταξίδια που δε γνώρισα να μην ξεκινήσω φοβάμαι
Ζωή μου πόσο σ αγάπησα δεν ξέρω και μη με ρωτάτε

............................

Απάθεια

Οι καμπάνες χτύπησαν τρεις
Τα πάντα γύρο σκοτάδι και υγρασία
Παγωνιά
Κι όμως νιώθω ένα ζεστό συναίσθημα, σαν αεράκι στοργής να τρυπώνει στην άθλια κάμαρά μου
Ίσως να είναι η φαντασία μου σκέφτηκα
Να την οδηγεί αυτή η λαχτάρα που έχω μέσα μου
Η λαχτάρα για ζωή
Ναι!
Να ζήσω κι εγώ
Να ζήσουμε κι εμείς

Μα δεν κρατάει πολύ
Γρήγορα έρχεται το πρωί
Και είμαι αναγκασμένος
Να αντικρίζω πρόσωπα
Τα πρόσωπα των γύρων μου
Τα γνωστά και τα άγνωστα
Τους περισσότερους κατσούφηδες και σκεπτικούς
Και κάποιους να χαίρονται
Μα όχι αληθινά
Κλείνοντας τα μάτια τους
Κάπως σαδιστικά
Σ αυτό που γύρο τους συμβαίνει

Απάθεια...

Κι αυτό το πράγμα με τσακίζει
Και πρέπει κάθε μέρα να αντισταθώ
Και να σηκώνομαι ξανά
Να βρίσκω τους ανθρώπους μου
Όσους απέμειναν
Και να φτιάχνουμε μαζί
Και άλλους καθώς να βρίσκουμε
Άσπρους
Κόκκινους
Μαύρους
Μπλε
Και συχνά να πέφτουμε σε τοίχους
Και να γινόμαστε κομμάτια
Θρύψαλα
Και να πρέπει να τα μαζέψουμε
Να τα συνθέσουμε ξανά
Και ξανά μανά απ την αρχή
Κι αυτό ποτέ να μην τελειώνει
Γιατί αλλιώς

Είμαστε νεκροί

Και είναι πιο πολλά τα "και"
Και ακόμα περισσότερα...

Θα μου κρατήσεις λίγη αγάπη για το τέλος;

Στίχοι - μουσική:
Δρ Βλαδίμηρος

Μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από εδώ:
https://soundcloud.com/drvladimir/demo-1