Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Ξανά και ξανά...



Να γεννηθώ ξανά
Να γεννηθείς ξανά
Να βρεθούμε ξανά
Το πρώτο βήμα έγινε
Ο θάνατος
Επιστροφή εκεί απ όπου όλα ξεκίνησαν
Πριν από τη ζωή και μετά
Ο θάνατος
Αυτό το απέραντο Χάος
Που από μέσα του ξεπετιούνται ασήμαντες ζωές
Σαν και τις δικές μας
Κάθε τόσο να λάμπουν
Και κάθε τόσο θαμπές
Στο σκοτάδι βυθισμένες, τον περισσότερο καιρό
Κάνουν τον κύκλο τους και επιστρέφουν πάντα εκεί
Εκεί που δεν έχουν τίποτα
Με τις τσέπες αδειανές
Εκεί που δεν υπάρχει τίποτα
Αλλά μπορείς να βρεις τα πάντα
Γιατί εκεί τα πάντα ανήκουν
Τα πάντα
Σε έναν αιώνιο τοκετό
Σε αυτόν που η γέννα δεν είναι μονόδρομος
Και πάντα θέλουμε να επιστρέφουμε
Στην κοιλιά της μάνας μας
Και κύκλους κάνουμε
Στο απέραντο Χάος
Που από το χέρι μας κρατάει στοργικά
Μάνα και πατέρας μαζί
Από τα πρώτα βήματα
Ως τα στερνά τρικλίσματα
Και είναι πάντα εκεί
Και είμαστε κομμάτι του
Αιώνια αναπόσπαστο
Οι κόρες και οι γιοί του
Πατέρας, μάνα κι αδερφός
Αυτό, αυτή, αυτός
Κι εμείς
Τα πιο λαμπρά αστέρια του
Αυτές τις λίγες στιγμές τις ζωής μας
Που θυμίζουν έκρηξη

..





Το artwork είναι του Αλέξη Βασιλικού


...

Δεν υπάρχουν σχόλια: