Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Για το Μάρκο


Ένα σχεδόν αιρετικό κομμάτι για τον αγαπημένο Μάρκο, το Μάρκο της καρδιάς μας, αυτόν που έπαιζε τα μπλουζ στους δρόμους και τα ταβερνάκια, που πέθανε φτωχός μα τόσο πλούσιος, το Μάρκο όπως τον αντιλαμβανόμαστε εμείς, οι όχι και τόσο "άγιοι", εμείς οι κολασμένοι.
Ο Μάρκος πάντα θα υπάρχει, γιατί μας έχει μπολιάσει βαθιά και εμείς του χρωστάμε να τον κρατούμε πάντα εν ζωή μέσα από την τέχνη μας, τουλάχιστο. Όσοι νιώθουμε ότι του χρωστάμε δηλαδή.
Μουσικός πειραματισμός μεταξύ ηλεκτρονικού και αναλογικού. Το έφτιαξα και το ηχογράφησα μόνος μου στο σπίτι, με ηλεκτρική κιθάρα, παλιά παιδικά πλήκτρα, μικρόφωνο, κάρτα ήχου και έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή.

 Καλή ακρόαση:



Δεν υπάρχουν σχόλια: